جملات شرطی‌ نوع دوم

از جملات شرطی‌ نوع دوم برای‌ بيان يک شرط يا موقعيت غير واقعی‌ يا غير ممکن و نتيجه محتمل آن در زمان حال يا آينده بکار می‌رود. در واقع در اين نوع جملات حال يا آينده‌ای‌ متفاوت را تصور می‌کنيم.

چند مثال ديگر:

• If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
  (اگر به پول احتياج داشت به او قرض می‌دادم)
   

• If I had more time, I'd help you. 
  (اگر وقت بيشتری‌ داشتم به شما کمک می‌کردم)
   

• If I were^* a rich man, I'd buy an expensive car. 
  (اگر ثروتمند بودم يک ماشين گرانقيمت می‌خريدم)
   

• I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
  (اگر آن کار را به من پيشنهاد می‌کردند هم قبول نمی‌کردم)

* در اين نوع جملات، اغلب بجای ‌ was از were استفاده می‌شود:

• If I were living in Tehran, we could meet more often.